Era Bleacha

Nieśmiertelny uśmechnął się pod nosem, zasłaniał kopnięcia.
-Odezwał się wielce honorowy typ który atakował 2vs1.
Przeciwnik został związany łańcuchem, chwilę męczył się z zerwaniem go dając Enquilowi około minuty na atak. Po minucie jednak wyrwał się z łańcucha.
-Śmieć.
Burknął biegnąc wściekle na Enquila.

Enquil stracił sporo czasu na bieg po miecz przez co przeciwnik miał czas na wydostanie się z łańcucha. Kiedy Enquil był już blisko zatrzymał cięcie skalnymi rękawicami.
-Czas Ci się kończy dzieciaku.
Burknął odpychając go kopnięciem.
-Może najwyższa pora aby ktoś tu zginął?
Zapytał pewny siebie patrząc na Enquila. Nagle ruszył na niego po drodze strzelając skałami, widać jednak, że się znacznie męczył.

Przeciwnik wystrzelił kilka skał lecz nie trafiły.
-Śmieciu, stój!
Krzyknął widząc jak Enquil biegnie na niego. Usiłował zasłaniać sięprzed atakami lecz nie wyszło mu to do końca. Był mocno poraniony ale oddychał.
-Ty kurwo, zapłacisz za to.
Burknął klękając, jakby czekał na ostatnie cięcie.

Po ataku Enquila nieśmiertelny poprostu zniknął zamieniając się w kupkę piasu i kamieni. Trumna zniknęła, ukazała się Kumiko, była jednak cała zakrwawiona. Na kamieniach leżała kartka.
"Pozdrów Patariko od Czterogłowego. Będzie wiedział o kogo chodzi."
Po tym jak Enquil przeczyta kartę rozpada się onazmieniając w zwykły piasek. W świątyni znowu było cicho i spokojnie. Jednak zaczął padać deszcz, już po chwili Enquil i Kumiko byli cali mokrzy, mimo wszystko był plus,woda zmyła krew z dziewczyny.

//Nagroda 500 exp, 7PN 4G\\

Nagle koło Enquila pojawił się Rafael razem z Aiko, pusty popatrzył na Kumiko i powiedział.
-Weżniemy go do pałacu chodź z nami.
-Spokojnie wyjdzie z tego
Powiedziała Aiko do kumiko
Rafael otworzył gargantę zrobił jakby nosze dla enqila, załadował go na nie i podniósł za pomocą umiejętności. Potem wszyscy przeszli przez gargantę

Patariko siedzi sobie i czeka na ławce razem z Morim. Po chwili mori wyczuwa że reiatsu które wykrył krąży w okuł świątyni wahając się jakby dawało to jakby wrażenie robienia czegoś za pomocą reiatsu. Wnętrze świątyni wyglądało normalnie jak zawsze były tam jakieś świece kadzidełka itp.

Patariko wyszedł z świątyni dostrzegł na zewnątrz kilka krzaków i drzew wiśni. Po czym Patariko poszedł razem z morim prowadząc go na tył świątyni rozejrzał się tam ale nic tam nie było nadzwyczajnego tylko kilka drzew. Mori wyczuwał reiatsu dochodzące z prawej strony świątyni lecz ono przemieszczało się i nadal dziwnie wahało. Patariko nie wykrywał tego reiatsu.