Era Bleacha

//Macie chłopaki coś z metalu ? pisać prawdę patariko z czego ten miecz ? \\
Zamaskowany w swą zbroję spojrzał na reakcję i widać było u niego coś w rodzaju zadowolenia. Wylądował i po chwili pozwolił aby jego reiatsu emanowało przytłaczając przeciwników po czym powiedział
-To jak macie już jakiś plan jak ze mną walczyć ? Czy tylko będziecie mówić i powiększać ilość swojego reiatsu ?(wykrywanie reiatsu czyli raczej bym to zauważył)
Rzucił w kierunku patariko reigłę przygotowaną do pobierania.

statystyki bez zmian

//Stop srebra i cząsteczek duszy\\
Patariko uśmiechnął się kiedy poczuł siłę hollowa.
-Wiesz, wolał bym postać aby dorównać Ci siłą ale widzę, że masz igiełki.
Powiedział widząc lecącą reigłe. Stał w miejscu, nie unikał jej. Kiedy trafiła wyrwał ją, przestawił na wypuszczanie i oddał swoje reiatsu.
-Głupie zagranie.
Nie spieszył się, powolnym krokiem ruszył w stronę Rafaela.
-Powiedz jak się zwiesz?

Reiatsu: 2750+-100+100=2850
Siła: 8
Wytrzymałość: 3+1=4
Szybkość: 10
Zręczność: 10

Niedaleko tego miejsca otworzyła się Garganta, z której wyłonił się Hao - jak zwykle z ukrytym ciałem Hollowa. Słysząc rozmowę i dźwięki walki poszedł w tamtą stronę. Zauważył niskiej klasy pustego walczącego z człowiekiem. Zainteresowany sytuacją ukrył Reiatsu i wchodząc szybkim ruchem na wysoki szczebel zaczął obserwować walkę.
Jak zwykle towarzysząca mu Kurobina chciała wszystko wiedzieć i gnębiła Hao o wyjaśnienia.
-Widzisz Kuro... Tamten -powiedział pokazując Rafaela. -To Hollow jak ja. No może odrobinę słabszy. Ten drugi wygląda na zwykłego człowieka ale zdaje mi się, że ma coś z pustego. Prawdopodobnie to Fullbringer. Zapowiada się ciekawie... Kto wie może nawet będzie na co popatrzeć...
Zadowoloy podparł głowę ręką i jak zwykle z chytrym uśmiechem przyglądał się całej sytuacji.

Pusty odpowiada na słowa patariko spokojnie.
-Skoro tak przedstawiasz sytuację to ja jestem Rafael, A tamten co leży to kto to ? I jeśli możesz mi wytłumaczyć to dlaczego chciałeś go zabić ? Przecież tak nic z tego byś nie miał a według mnie to marnotrawstwo.
Pusty bawił się reigłą a w drugiej ręce trzymał miecz nie wyglądało na to aby chciał atakować teraz wolał poczekać aż patariko nabierze siły.

Słysząc słowa Fullbringera Hao podniósł jedną brew zaciekawiony. Postanowił przerwać milczenie i wtrącić się do tej miłej pogawędki.
-Przecież to głupie, człowieku... -powiedział na tyle głośno by wszyscy go usłyszeli.
Siedział na metalowej belce z jedną nogą opuszczoną a drugą przyciągniętą ku sobie. Na tej własnie nodze usadowił się Kurobina, głaskana przez Hao.
-Życie to walka słabych z silnymi. Silni eliminują słabych i rosną w siłę w czasie gdy słabi są eliminowani i skreślani z listy żywych. Takie są właśnie reguły na świecie... To co robisz to tylko kontynuacja tego ciągu z marnym usprawiedliwieniem dla samego ciebie. Mówisz że zabił jednego z waszych... I co z tego? Czy Espada mści się za każdego Hollowa zabitego prze Shinigami? Czy muchy nacierają na pająka bo zjadł jedną z nich? Zemsta jest głupotą... Wszyscy jesteśmy potworami, które by przeżyć i być silniejsze zabijają słabszych od siebie. Cały problem polega na tym czy się z tym zgadzamy i przyznajemy do tego czy nie, człowieku... Kto nie ma krwi na rękach niech rzuci we mnie pierwszy kamień... A jak rzuci to zginie, obiecuję wam to. I tak krąg eliminacji się zamknie...
Spojrzał na całą trójkę w dole. Jego Reiatsu było ukryte by nie zabić najsłabszego z nich. Czekał na to czy któryś z nich nie zgodzi się z jego wnioskami.

Rafael widząc że jakchu ledwo mówi ukrył swoje reiatsu aby go nie przytłaczało, obrócił głowę w kierunku hao i przyjrzał się mu dokładne, po czym powiedział
-Dokładnie zachodzi selekcja naturalna dzięki czemu ogół czyli ci którzy przeżyli stają się coraz silniejsi, ale jeśli silniejszy nie odnosi żadnej korzyści z zabicia słabszego to wtedy nie ma sensu.
Słysząc słowa jakchu.
-Skoro sam się dał zabić to jak można mścić się za kogoś kto sam wybrał taki los ?
Myśli(Kim jest ten nowy ? Na pewno jest co najmniej na poziomie tego fulluburingera bo moje reiatsu go nie przyblokowało, dodatkowo nie mogę wyczuć jego reiatsu.)

Patariko spojrzał na wszystkich, na Hao i odrazu poznał, że to Adjuchas "Gdyby uwolnił reiatsu pewnie bym zginął albo byłbym ku temu blisko" Na Rafaela - Hollowa który przerwał tą, teraz bezsęsowną, walkę. Na Jakuchu - ofiarę całego zdarzenia, którego zaatakował niepotrzebnie i teraz to widzi.
-Chyba macie rację, Adjuchasie, masz rację że tak jest kolej rzeczy, Rafaelu, masz rację że zginął bo chciał. Jakuchu, wybacz mi ten bezsensowny atak, chyba dałem się ponieść emocjom.
Stał teraz z opuszczonym mieczem podpierając się nim.

Reiatsu: 2950+100=3050
Siła: 8
Wytrzymałość: 5+1=6
Szybkość: 10
Zręczność: 10

Hao szybko zeskoczył do nich na dół. Skorzystał z tego iż jest dwa razy szybszy od każdego z nich i dla lepszego efektu stanął za nimi.
-Ciekawość to pierwszy stopień do piekła... Ale ty już chyba tam byłeś, co Rafaelu?
Wyglądał miło i przyjaźnie mimo iż jego głos mroził krew w żyłach i powodował niemiły dreszcz na plechach. Był uśmiechnięty w ten typowy japoński sposób z zamkniętymi oczami. Na rękach trzymał Kuro jedna wciąż ją głaszcząc.
Zwrócił swój wzrok ku Patariko, którego Fullbring był wciąż aktywny. Jego wyraz twarzy wyrażał teraz raczej zniesmaczenie jakby ktoś wypowiedział niezbyt udany żart o kimś z towarzystwa.
-Wyłącz tę marną podróbkę naszych mocy, dzieciaku... Dobrze ci radzę... To bardzo niegrzeczne zważając na to, że inni odłożyli broń... A ja bardzo nie lubię niegrzecznych ludzi...
Przez chwilę miał ochotę uwolnić reiatsu by pokazać obecnym swoją wielką przewagę nad nimi ale jako nie lubił zabijać bez powodu po prostu rzucił mu ostrzegawcze spojrzenie czerwonych oczu. Podszedł powoli do Jakuchu i obejrzał jego ranę jak i całego chłopaka.
-Faktycznie... Shinigami ale raczej niedoświadczony... Niedawno zmienili cię w potwora prawda synu?
Po chwili jednak uznał, że sam zachowuję sie też niegrzecznie. Odszedł kilka kroków w tył i złapał się za głowę teatralnie jakby o czymś zapomniał.
-Ależ gdzie moje maniery? Wybaczcie panowie... Jestem Hao. Adjuchas, jak zgadłeś z Lasu Menosów. Wasze imiona już znam... A tym czym jest moja towarzyszka nie mogę wam powiedzieć gdyż sam tego nie wiem...
Ukłonił się głęboko i po chwilce wyprostował. Usiadł na ziemi po turecku i korzystając ze swojej umiejętności rozpalił ognisko z samego tlenu kilka kroków od siebie.
-Usiądźcie proszę. Ogrzejmy się w te niezbyt chłodną noc przy wspólnym ogniu jakby nie było ras, wojen, nienawiści i walki. Nie sądzicie że to lepsze niż zginąć dzisiaj przed wschodem słońca o przekonania, które przez wielokrotne powtarzanie stały się zaledwie pustymi słowami pozbawionymi sensu?
Zaprosił ich dłonią wskazując miejsc wokół ogniska.