Era Bleacha

Eizo nie wiele już miał do stracenia. Jedyne co miał to swoje... "życie". Które nawet nie wiedział, czy mógł tak je nazwać. Powoli stawiając kolejne kroki podszedł na skraj dziury i spojrzał na jej dno. Ujrzał litą skałę. W głowie przyszła mu możliwość, że to miejsce mogłoby stać się jego kryjówką, lecz równie dobrze może się w tym ponurym dole kryć inny stwór z jego "gatunku". Nie miał jednak zamiaru polemizować na różnorakimi możliwościami. Wybór był prosty. Spróbować wykorzystać nadarzającą się okazję, kosztem ryzyka i walki, czy też olać to i pójść dalej po nieznanej pustyni, z wiarą, że znajdzie coś innego ciekawszego. Jedyna opcja, która wchodziła w jego sumienie to ta pierwsza. Wskoczył do dołka i wylądował na swoich łapach zostawiając lekkie ślady po lądowaniu. Rozejrzał się na około pozostając bardzo czujnym. Nie chciał w końcu, żeby coś zaatakowało go od tyło i w prosty, głupi sposób zakończyło jego żywot. Po tym mógł już nie mieć takiego szczęścia, jak przedtem by znów odzyskać życie w nowej formie...

Światło, które zobaczył swymi białymi ślepiami było dosyć nietypowe. Zauważył wilgoć, ale o dziwo nie czuł takiego jakiego pragnienia, ale głód... Niepokojący głód. Sam jeszcze do końca nie wiedział o co w tym wszystkim chodzi. Jego zmysły wraz z jego uwagą wyostrzyły się by wyłapać każdą zmianę jaką mógłby tylko zauważyć. W tym samym momencie uświadomił sobie, że zachowuję bardziej dziko, jego instynkty stały się bardziej zwierzęce, ale dzięki temu miał może jakieś szanse na przeżycie w tym świecie. Po chwili ujrzał spory cień jakiejś istoty, która na pewno nie była człowiekiem. poczuł w sobie dziwne uczucie i nagle w jego umyśle pokazały się lekkie dziwne obrazy. Czyżby posiadał już od początku jakieś umiejętności? Być może przyjdzie mu to za chwile sprawdzić, lub też i nie. Zbliżając się zauważył, że ta istota ma sporo rogów i jest dość duża. Jednak to że był mniejszy nie musiało znaczyć, że jest ogólnie słabszy od innych. Nie został jeszcze zaatakowany, mimo że był naprawdę blisko. Albo to coś wprowadzało go w pułapkę, albo nie był on tak bardzo negatywnie nastawiony. Eizo jednak nie dawał się zwieść rozmyślaniom i w każdej chwili gotów był wykonać unik, lub spróbować tego czegoś co ukazało się w jego myślach. Powoli kroczył do przodu w kierunku tego całego "czegoś".

Cholera! Może i był czujny, ale musi popracować nad swoją koordynacją z nowym ciałem. Popełnić taki głupi błąd... To może kosztować go życie. Cień nagle zniknął, lecz nic się nie działo. Lekko zdezorientowany, tym że NIC się nie stało, otrząsnął się i powoli wszedł do jaskini, w której to było to coś. Szedł przy ścianie, żeby nie musieć patrzeć 360 stopni na około. Jednak wolał nie ufać ścianom, ani niczemu co  się tutaj znajdowało. Miał przeczucie, że nie jest sam w tych jaskiniach, choć wyglądało na to, że niby to coś zniknęło. Wszystko w każdym  momencie mogło się zdarzyć. Powoli przemierzał, przez większą część jaskini, wciąż starając się cokolwiek dostrzec. Cokolwiek co wyjaśni mu co się dzieję, lub w mniej przyjemnej opcji, coś co pozwoli mu przewidzieć atak ze strony tego czegoś.

Nie minęło dużo czasu, kiedy nagle pojawił się