Era Bleacha

Rafael widać wystraszył kotka no nic musiał jednak zrobić to po staremu nagle dosłownie znikąd pojawił się klosz dookoła pustej. Był nieco większy od niej i zaczął opadać w kierunku Rafaela gwałtownym ruchem. Tak zamierzał zaciągnąć ją z powrotem na piasek.. I spokojnie zamierzał wejść do tej małej kulki z której ciężko było by jej uciec. Dopiero wtedy mógł by zacząć mówić tak aby to był jego dźwięk.
-Czemu uciekasz.. Czy mówiłem że coś ci zrobię ?
Tak więc oboje są w szklanej kuli o wymiarach 3 m średnicy. I Rafael spokojnie patrzy na kotełka w zamknięciu.. Tak widać jedynie na co może liczyć taki brzydal jak on to atak siłą. I znowu spróbował wytrzeć jej pyszczek.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Tak miał już rękę w krwi z jej twarzy więc postanowił ją oblizać. Następnie Rafael uśmiechnął się jedynie głupawo mówiąc.
-Wybacz, za te dziwne sposoby ale potrzebuję twojej pomocy do stworzenia czegoś. Pięknego.
Tak Kotka planowała przyssać się do szyby ale mało to pomagało. Espada spokojnie przyciągnął ją do siebie i popatrzył że jeszcze jest upaprana. Więc stworzył sobie coś co przypominało białą chusteczkę i wytarł jej twarz. Mówiąc dziwnym tonem.
-Gdzieś ty się tak upaćkała. No nic więc jak chcesz mi pomóc ?

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Rafael nadal uśmiechnięty chyba stwierdził że jest kompletnie brzydki. W końcu proponuje takie dwuznaczne rzeczy a tu nic. Teraz jak już odpuściła walkę mógł spokojnie przyjrzeć się swej porwanej.
-Jestem władcą pustyni Heco Mundo każde ziarenko piasku tutaj jest pod mą kontrolą. A obecnie jestem piątym. Ale co to ma do rzeczy ? Skoro ty się nie przedstawiłaś.
Jedna ręka spokojnie spoczęła na piersi Pustej. Która raczej przodem była ustawiona do niego i wtedy nagle gleba. Poślizgnął się lądując na niej. W końcu byli w kuli coś takiego mogło się stać. Wylądował jakoś feralnie głową na jej piersiach. Dziwny uśmieszek nadal siedział na jego twarzy.
-Oj przepraszam poślizgnąłem się


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Rafael został zepchnięty a już tak wygodnie i mięciutko mu się leżało. Jednak zaczął jej odpowiadać.
-Kobietę.. No właściwie widziałem ale co do reszty to już nawet nie pamiętam.. Chyba wieki minęły..
No nic znowu zaczął się do niej doczłapywać.. powolnymi ruchami.
-Kolację już jadłaś a flirt to chyba już był..
Uśmiech Espady był też bardzo znaczny. Wtedy przedstawiła się mu imieniem temu też się przedstawił.
-Tak więc Emyli, pozwól że zdradzę swe prawdziwe imię. Jestem Rafael.
Wyszeptał spokojnie do jej ucha w końcu chyba już doczłapał się do niej.


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

No nic skoro nie to nie. Spokojnie przewalił się na plecy obok niej i patrzył co się dzieje. Jednak postanowił ją trzymać za rękę. Niby nic ale zawsze czuł się nieco pewniej. W sumie był nadal bardzo blisko ale nie był nachalny.
-Pewnie tak zdziczałem przez te wszystkie lata na pustyni. A ty co ? Nie czujesz czegoś podobnego ? Że coś straciłaś ?
I wtedy wyczuł że coś się kroi nadal był przygotowany tak cały czas był pokryty pewną zbroją co zabezpieczało go tak w razie czego. Popatrzył jeszcze spokojnie na jej Zampaktou które leżało spokojnie na ziemi. Było to bardzo dziwne czyżby nie było ono jej ? W końcu ciężko pustym korzystać z dziwnych umiejętności bez niego. Do tego szklana kula nadal ich mieściła w środku.


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Wszystko ładnie leżą sobie w bąblu.
-To samo mam błąkam się i zastawiam po co to wszystko ale jednak nadal trwam przez wieki nie dając się zabić..
Dziewczyna obróciła się w jego stronę i zapytała o coś.
-Tak możliwie że to moja wina wiesz jestem draniem i chcę cię do czegoś wykorzystać co już na początku mówiłem.
Uśmiechnął się bardziej widać już czuła że coś się dzieje. A tu nagle coś nie tak. Organizm ustnego od razu gdy poczuł że coś nie tak rozpoczął proces oczyszczania organizmu do jego krwi dostały się ogromne ilości kryształu które miały za zadanie znaleźć przyczynę tego dziwnego uczucia.
Obraz zaczął się dzielić więc spokojnie leżał mówiąc.
-Chyba mnie dopadłaś jakimiś halucynacjami ale czy dasz radę się przebić ? Aby mnie zabić ? Ehh no nic poleżę sobie aż mi przejdzie. Może ci przejdzie. Kto wie.
I spokojnie siedział jak wcześniej trzymając za rękę aby czasem nie uciekła.


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Rafael (2015-01-05 17:54:57)

-Nie przeczę..
Tak więc powoli Rafaelowi się przejaśniało. Słyszał jakieś ostre jazdy trzyma za rękę patrzy a tu jebs.. Żegnam ? I leci krew cały został obryzgany krwią. Nie zdążył zareagować aby ją powstrzymać przed samym dziabnięciem. Ech sprawa była chwilowo lipna. Ona umierała szybkim tempem. Widok krwi nie był czymś nowym. Jednak jakoś nie podobało się pustemu to że ona od tak postanowiła się zabić. Postanowił jej co najmniej nie ułatwiać zabicia siebie więc drugą ręką sprowadził ją do pozycji leżącej obok siebie. I dotknął drugą ręką tamując krwawienie a także używając swej techniki łatania na Pustej. Powinno to zacząć ją naprawiać swą techniką regeneracyjną która miała za zadanie zastąpić rozciętą skórę. Dawał radę czynić to także na innych. Jednak będzie musiał z tego powodu trochę się namęczyć. Do tego jeszcze była kwestia tego kryształu na niej. W czasie tego powiedział.
-Głupia po co to czynisz ? Czy nie mówiłem że nie chcę cię zabić..



[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]