Era Bleacha

Ten złośliwy uśmieszek zaraz zniknął z jej twarzy. Nie miała zamiaru go denerwować. Dzisiaj. Może normalnie sobie porozmawiają.
-Możemy popływać kiedyś razem, ale na wiosnę albo w lecie, kiedy woda będzie wystarczająco ciepła, żeby w niej nie zamarznąć. Wtedy nawet może wejdę razem z tobą.
Amaya przeciągnęła się i znowu skierowała wzrok na otoczenie. Jej udało się zauważyć buntownika. Nowy, na pewno, bo jeszcze do tej pory nie udało jej się go poznać. Buntownicy nie próżnują, ciągle się ktoś pojawia! Machnęła do niego ręką, może zauważy, a jak będzie miał ochotę to podejdzie i porozmawia. Hoffmana można się bać, ale Amayi?

-Jasne.
Dziewczyna uśmiechnęła się wesoło do nowego buntownika.
-Jestem Amaya Ochiyo. - wyciągnęła do niego rękę, aby móc uścisnąć jego dłoń. - Jesteś nowym buntownikiem, prawda? Dawno do nas dołączyłeś?
Dziewczyna nie pozwoliła Hoffmanowi dojść do głosu, bo gdyby taką możliwość otrzymał, to zaraz pewnie strofowałby ten nowy nabytek za brak taktu, a nowych lepiej nie stresować, bo mogą się szybko rozmyślić.  A Amayi takt zwisa i powiewa. Na tym morskim, zimnym wietrze.

-My też jesteśmy buntownikami.
Hanzo widocznie nie do końca wypełnił swój obowiązek, bo nie poinformował Active'a o tym, kto jest jego dowódcą. Nie wiedział, biedaczek, ale Amaya nie miała zamiaru wyprowadzać go z tej niewiedzy. Dużo więcej się o nim dowie i lepiej go pozna pozostając incognito. Jako zwykły, szary buntownik.
-A skąd wiemy? Widać to po twoim stroju i czuć po twoim reiatsu.

Nie chciałby wiedzieć, czy Hoffman jest silny. Tego, czy Amaya jest silna pewnie też nie chciałby się dowiedzieć na własnej skórze.
-Więc... jak już pewnie wiesz, jesteśmy grupą, która zbuntowała się przeciwko tyranii w Seireitei i przeniosła się na Ziemię, aby zebrać wystarczające siły by z tyranem walczyć. Dodatkowo, strzeżemy żyjących tu dusz przed Pustymi, którzy je pożerają i odsyłamy je do Soul Society, chyba, że chcą się do nas przyłączyć, tak jak ty.

Od momentu pojawienia się Active, Hoffman patrzył na niego złym okiem. Nie podobało mu się jego swobodne zachowanie, a jego nietakt skutecznie go odpychał. W związku z tym nie odzywał się przez dłuższy czas, nie chcąc wtrącać się w ich rozmowę. Znał już doskonale stanowisko Amayi i jej zdanie na temat zachowania zatem nie czuł potrzeby bronienia jej honoru.
A to co za jeden? Skąd on się niby urwał? Mniejsza... widzę, że niewychowani buntownicy to teraz swego rodzaju plaga... dobrze, że nie przebywam na codzień w kryjówce, bo albo by mnie coś trafiło, albo ich, albo ja ich....
Na pytanie o tożsamość, Hoffman ukłonił się nisko nowemu buntownikowi.
- Nazywam się Hoffman Moritsu, miło mi Cię poznać.
Po poprzednim zachowaniu chłopaka, Hoffman nie oczekiwał odpowiedzi, a na kolejne pytanie buntownika, nie odpowiadał licząc na to, że dalszą rozmowę będzie prowadziła do końca Amaya. Sam natomiast stał i przyglądał się całemu przebiegowi zdarzeń.

-Próba... pewnie chodziło mu o podstawowe treningi, które każdy buntownik musi przejść. Takie sprawdzenie, czy się nadajesz. Nie martw się tym, niewielu tego nie zdało.
Dziewczyna uśmiechnęła się wesoło. Szkoda, że Hoffman też się nie wyluzuje i nie pogada z nimi tak zupełnie bez żadnych uprzedzeń. Czasy średniowiecza już minęły, nie ma już takiego czczenia kobiet, jest równouprawnienie. Nikt nie musi się nikomu kłaniać, teraz wszystko jest łatwiejsze. Z tymi swoimi zasadami Hofman tylko utrudnia sobie życie.

-My? - zapytała Amaya retorycznie. - Ty możesz go przeprowadzić kiedy tylko będziesz miał ochotę. W kryjówce na pewno znajdzie się ktoś, kto ten trening ci poprowadzi.
Wciąż nie przyznawała się do tego, że jest dowódcą, bo chłopak mógłby jeszcze zachcieć, żeby to ona prowadziła treningi, a z jej wrodzonego lenistwa wynika przecież życiowe motto: "Nigdy nie rób tego, co mogą zrobić inni.". Tak więc, prowadzenie treningu młodemu wojownikowi postanowiła załatwić innym osobom. Ona co najwyżej może z nim pogadać.