Era Bleacha

Udało się! Bez najmniejszych problemów swoim czynem odwrócił uwagę Hielo od obecności ów przesadnie uśmiechającego się jegomościa. Fakt to, że zaraz po tym co zrobił został kopnięty z kolanka, choć udało mu się jeszcze zasłonić ów miejsce dłonią, choć i tak dał się za ów czyn jej „ukarać” w końcu nawet sobie na to zasłużył, ale nie to, że miał zamiar robić jako jakiś obiekt do odstresowania dla dziewczyny to jednak tym razem uczynił ten wyjątek i dał sobie jeździć pięścią po włosach. Jeszcze do niedawna potwornie bolała go głowa, ale jak to mówią cel uświęca środki. Jej słowa wywołały tylko głupkowaty uśmieszek na twarzy niebieskookiego, który nic sobie nie robił z tego co mu powtarzała już wiele razy, miał przy tym doskonały sposób na, to by ją rozzłościć czy po prostu odwrócić jej uwagę od czegoś. W końcu miał jednak serdecznie dość nacierania jego łepetyny co dobiegło końca nim zechciał się wyswobodzić i jej odpłacić tym samym. Kiedy to ona wyglądała jakby co najmniej miała spłonąć ze wstydu on podniósł się na nogi zwyczajnie śmiejąc się z dziewczyny. Widząc, iż brązowowłosa zaczyna przepraszać sam podrapał się w tył głowy z głupkowatym uśmieszkiem na twarzy.
-Przepraszam, ale musiałem to zrobić.
Spoważniał lekko wskazując na dziewczynę, która nazbyt przesadnie reagowała w niektórych sytuacjach, a zwłaszcza jak zaczynała mieć ochotę by się za kimś schować.
-Ona reaguje przesadnie i trzeba jej rozładowania.
Na twarzy brązowowłosego pojawił się lekko ironiczny uśmieszek, w tej chwili miał okazję przysłuchiwać się przez krótką chwilę wymiany zdań między instruktorem a niedawno przybyłym osobnikiem. Uśmieszek, który był obecny na jego twarzy błyskawicznie zniknął w chwili, kiedy to koleś z wiecznym wyszczerzem zaczął twierdzić, że przydadzą się tacy rekruci jak oni z poczuciem humoru i energią. No super jeszcze swoim zachowaniem wywołał coś takiego. Na jego twarzy pojawiła się mało ciekawa mina przy czym zmarszczył brwi, nie podobało mu się określenie, że ma poczucie humoru, on robił tylko to, co chciał bądź ostatecznie musiał i wcale nie posiadał dla obcych ani odrobiny poczucia humoru. I jeszcze jedno wielkie „ALE” ze strony chłopaka było takie, iż nie pozwolił temu komuś nazywać się per „Dashi”, bo ów osobnika nie znał ani nic o nim nie wiedział i sobie po prostu tego nie życzył. Oczywiście najpierw pozwolił temu komuś skończyć to, co on miał do powiedzenia w końcu nie wypada wpierdzielać się komuś w pół zdania.
-Jestem TADASHI!
Wprowadził swój sprzeciw po tym jak ów jegomość zakończył swą przemowę, nie miał powodu by pozwalać mu tak się do siebie zwracać ot co!
-Nie znoszę, gdy jakiś obcy skraca sobie moje imię jakby był moim przyjacielem.
Teraz być może przegiął i powiedział to, co myślał, ale nie życzył sobie by zupełnie obca mu osoba zwracała się do niego tak jakby byli przyjaciółmi czy co najmniej znali się jakiś czas. Nie podobało mu się to wcale a wcale i nie miał zamiaru tego ukrywać ani też kolejny raz gryźć się w język by nie palnąć czegoś czego może żałować. Skrzyżował ręce na wysokości klatki piersiowej wcale nie przejmując się tym, że w ogóle coś go boli bo po prostu był cholernie niezadowolony z tego wszystkiego.
No i ostatecznie została zrzucona na niego bomba którą było oczywiście zdanie, w którym ów jegomość stwierdził, że to biedny i najbardziej poszkodowany Dashi sprowadził jakieś kłopoty na strażnika bramy, tego to już było za wiele! To ów strażnik najpierw ich obrażał, a potem połamał żebra! Nie no tego też nie miał zamiaru pozostawić bez swojej jakiejkolwiek odpowiedzi. Na jego czole pojawiła się wyraźna pulsująca żyłka, oj Iseki właśnie się wkurzył i gdyby nie to, że dokładnie wiedział, że może sobie tylko pogadać to chętnie dałby mu w gębę za takie coś.
-On miał kłopoty przeze mnie? Zabawne.
Powoli opuścił ręce, gdyż przeszkadzała mu taka poza w końcu miał połamane żebra i lepsze dla niego było, kiedy obecnie ich zbytnio nie uciskał bo było to bolesne. Był wkurzony tym wszystkim, nie dość, że połamano mu żebra to jeszcze podobno to on sprawił komuś kłopot. Prychnął niezadowolony i nie miał zamiaru wcale tego ukrywać pod którąś ze swych masek.
-Kłopotów to mu jeszcze przyprawię w bliskiej przyszłości.
Wycedził ów słowa przez zęby mimo wszystko wolał skończyć tą akademię w jednym kawałku i mieć okazję by zemścić się na tym cholernym strażniku. Oj, nie daruje mu tego, że potraktował go jak robaka i połamał żebra skutecznie utrudniając mu tym treningi czy, choćby podstawowe ruchy.

OOC:
Ale żem się rozgadał xd
I zaraz mi się oberwie znając życie xd

cała ta wymowa zdań nie była dla niej ani ciekawa ani interesująca wiec nie bardzo zagłębiała się w to co oni mówili. Oni nie zwracali na nią uwagi i ze wzajemnością. Po kilku chwilowej ciszy dziewczyna uniosła rękę i głośno ziewnęła zakrywając ręką twarz. Akurat w tej samej chwili podszedł do niej jakiś facet drżąc się na nią jakby w życiu jego uczy nie widziały kultury osobistej. Zsunęła rękę i następnie skrzyżowała je na klatce piersiowej spoglądając od głowy do stóp osobnika, który "zapewne" przymuje rekrutów.
-Matka Cię kultury osobistej nie nauczyła? Z resztą odzywaj się do mnie z szacunkiem, a nie jak do psa. One mają więcej kultury osobistej niż ty. - odpowiedziała mu sucho i z zmarszczonymi brwiami. Nie obchodził ją fakt czy sobie nagrabi już na samym początku ale nie da sobą pomiatać jak workiem kartofli, a to na pewno pokaże temu co przed nią stoi.
-Jak larwą jestem to stanę się pięknym motylem, ty najwidoczniej larweczką nadal pozostałeś. - Wyszczerzyła swoje zęby w biały idealny uśmiech ironiczny. Następnie odsunęła się od ściany i wolnym krokiem podeszła do Dashiego i Hielo trzymając tym razem ręce w swoich kieszeniach. Westchnęła cicho i stanęła przodem do mężczyzny kręcąc głową lekko na boki znudzona całą tą sytuacją i ludźmi jacy ją otaczają.

OOC:
Już wyczuwam złość instruktora ^^"

Ostatnio edytowany przez Akemi (2015-03-06 17:07:41)

Skończył swoją gadaninę, która nawet w jego mniemaniu była zbyt długa co wcale mu nie odpowiadało, bo nie był typem osoby, która tak dużo słów wypowiada, ale cóż zbierało mu się od dłuższego czasu by bez zastanowienia powiedział to, co właśnie myśli. No cóż czasem i tak się zdarza a on wcale nie miał zamiaru przepraszać, za to co powiedział, tym bardziej, że zarzucano mu wszczęcie bójki pod bramą a wcale nie był, za to odpowiedzialny. No, ale przynajmniej do ów osobnika dotarło to, jak powinien się do niego zwracać, skoro jest kimś kogo on na pewno nie uważa za przyjaciela. Jakby nie wystarczało to, że był poirytowany samym tym zarzutem, który to sobie ów osobnik wyczytał w jakimś zakichanym raporcie od innego oddziału to jeszcze Hielo postanowiła zdzielić go po głowie i wytargać za ucho jak jakaś rozwścieczona matka co w ogóle mu się nie podobało. Więc nie zważając już na swoje uszkodzone żebra po prostu uwolnił się od niej i zwyczajnie miał ochotę jej coś zrobić czego był bardzo bliski, zwłaszcza kiedy usłyszał jak ona zaczyna tłumaczyć się za niego. Co jak co, ale nie musiała bawić się w jego adwokata, bo nie potrzebował! Dla własnego spokoju dał jej już skończyć ten jej wywód, w którym tłumaczyła go jak i to wydarzenie przy bramie, w oczekiwaniu aż ona skończy po prostu skrzyżował ręce na wysokości klatki piersiowej i tak stał czekając. Nie podobało mu się to by ona ciągle odczuwała potrzebę robienia za kogoś, kto będzie tłumaczył się w jego imieniu. Kiedy skończyła już swoją jakże rozwiniętą paplaninę westchnął i spojrzał mało zadowolony na dziewczynę.
-Nie musisz mnie tłumaczyć ani, tym bardziej przepraszać za mnie.
Warkną zły za te całe tłumaczenia dziewczyny bo nie były w ogóle potrzebne, jakby nawet miał oberwać to nie żałowałby żadnego ze słów bo nic go nie obchodziło co, kto sobie myślał na jego temat a sam nie miał potrzeby by bawić się w jakieś maskowanie w odpowiednich słowach tego co naprawdę myśli. Jednak nie oberwał od tego kolesia co było bardziej oczywiste niż w przypadku, gdyby zaczął rzucać się do instruktora, który już na pierwszy rzut oka był zupełnie bardziej skłonnym do rękoczynów osobnikiem.
Spojrzał on w tej chwili zarówno na Hielo jak i tego gostka przed, którym go tłumaczyła, wcale nie podobało mu się to wszystko. Niby wystąpiłyby problemy, gdyby coś takiego opuściły mury Seireitei? Jakoś go to specjalnie nie obchodziło i nie miał zamiaru w tym pomagać, czy też starać się by coś takiego nie opuściło ów murów bo niby po co miałby się czymś takim zajmować? Nie miał ku temu żadnych powodów. Kolejne słowa tego shinigami trochę go zaskoczyły jednak nie tak bardzo by musiał to okazywać w końcu przynajmniej jeden nie próbował się wywyższać ponad zwykłe dusze. Kiedy w miarę się już uspokoił i sam chciał zwyczajnie przeprosić za wybuch, ale nie za to co powiedział do jego uszu dotarły słowa tamtej dziewczyny, która najwyraźniej stawiała się instruktorowi co nie było zbyt dobrym pomysłem. Z dziwną miną na twarzy podrapał się w głowę zastanawiając się nad tym jak można być na tyle odważnym/głupim by stawiać się nauczycielowi walki wręcz. Sam chciał mu wcześniej coś przygadać, ale wiedział, że od ów gościa na pewno by mu się oberwało, więc zwyczajnie, wtedy milczał, ale to co zrobiła ta dziewczyna na pewno było głupotą, a nie odwagą. No cóż na szczęście to nie był jego problem. Kiedy do jego uszu dotarł wrzask trenera aż ciarki przeszły mu po plecach, nie to, żeby się go bał, ale po prostu jak ktoś wrzeszczy w taki sposób i jeszcze nakazuje wykonanie trzech kółek wokół całego Seireitei to na pewno u każdego wywołałoby to taką, a nie inną reakcję. Choć niebieskookiego ta sytuacja trochę rozbawiła w końcu ta dziewczyna sama sobie nagrabiła swoim niewyparzonym językiem nad, którym nie umiała panować czego akurat jemu samemu nie brakowało i kiedy już naprawdę musiał to po prostu milczał. W tej chwili chciał się śmiać jednak już to sobie darował skrywając ów chęć śmiechu pod bardzo dziwnym i zabawnym wyrazem twarzy przy czym znów podrapał się w głowę, tym razem był ciekaw czy ona w ogóle przeżyje to bieganie w końcu ów miejsce było ogromne a zrobić wokół niego trzy okrążenia zajmie wieczność. Słysząc pytanie czy znają tą dziewczynę spojrzał na ów jegomościa, który zadał to pytanie i miał ochotę go wyśmiać, ale darował sobie, bo wiedział, że tym razem to już Hielo na pewno by wybuchła i co najmniej kopnęła by go w tyłek tak, iż wyleciałby z tego pomieszczenia z takim rozpędem, iż przeleciałby przez kilka innych pomieszczeń.
-Nie znam jej.
Odpowiedział po prostu i przyglądał się ów sytuacji jaka wystąpiła między instruktorem a tą dziewczyną już z bardzo wyraźnym rozbawieniem na twarzy. Może i był dziwny, ale bawiło go to, że ona miała kłopoty za pyskowanie nieodpowiedniej osobie, która na pewno nie oszczędzi biednego rekruta.

//Sorry jeśli źle się go czyta ale obecnie nic na to nie poradzę//

W sumie w aktualnej chwili miała gdzieś to ten instruktor jej powie i czy na nią nakrzyczy. Nie życzy sobie wywyższania się nad kimś tylko dlatego, że przyjmuje shinigami do jakiegoś oddziału. Ona taka nie jest, nie jest pokorna, ani mila, mówi to co myśli i wylane ma na konsekwencje, nimi będzie się przejmować później. W sumie nawet jej to wisi i powiewa czy ją przyjmą tutaj na shinigami czy nie.
-Oho, widzę, że zaczynasz mnie od robaków wyzywać, no no jakie to dorosłe i bardzo odważne. Dużo mówisz, z resztą jesteś TYLKO instruktorem i nie masz prawa mi rozkazywać. - wyszczerzyła zęby w lekki choć zawadiacki uśmieszek, nie zamierzała się go słuchać i tyle.
-Seretei jest wielkie to prawda. - W tym momencie skrzyżowała ręce na klatce piersiowej unosząc brew do góry.
-Lecz na Twoje niedoczekanie nie ruszę się z tego miejsca i nie mam zamiaru. Jesteś instruktorem przyjmujesz nowicjuszy, ty to akurat od rozkazywania nie jesteś wiec twojego rozkazu nie wykonam. Jak mi przykro. - W jej głosie słyszalna dość mocno był sarkazm. Uśmiech jej poszerzył się stojąc nadal na swoim miejscu. Jedynie jej brew uniosła się ku górze delikatnie, kiedy gdzieś tam kątem oka usłyszała jakieś pytanie, ale domyślała się czy chodzi o to, czy jest z ich paczki. Prychnęła cicho pod nosem lekko na to stwierdzenie, nie obchodziło ją ich zdanie na jej temat wiec ich nawet nie słuchała. Spojrzała na "instruktora" z lekkim, delikatnym i tajemniczym uśmiechem na ustach.

W tej chwili zachowanie Tadashiego mogło nawet wydawać się ciut chamskie, bo zupełnie nie zwracał swojej uwagi na osobę, z którą prowadził tak jakby pogawędkę, która znudziła go już wystarczająco by odciął się od niej. Znacznie ciekawszym zajęciem teraz było przyglądanie się sytuacji między trenerem a nową osóbką, która raczej na zbyt wiele sobie pozwalała, choć on sam święty nie był i zazwyczaj mówił co myślał to jednak w odpowiedniej sytuacji umiał sobie darować. Westchnął słuchając i obserwując całe to droczenie się dziewczyny z instruktorem i przez cały ten czas starał się jakoś głośno nie roześmiać w końcu widok osoby nauczającej innych w stanie bliskim białej gorączce było wręcz komiczne, choć na własnej skórze wolałby nie poczuć skutków doprowadzenia tego mężczyzny to takowego stanu. W końcu po prostu zwyczajnie zaczął się śmiać z tego wszystkiego i ostatecznie siadł sobie na podłożu by zwyczajnie móc się jakoś uspokoić przy czym nie przerywał swego obecnego zajęcia zupełnie nie zwracając uwagi na dalszą gadkę z osobnikiem, który zdążył go odrobinę wkurzyć. Był wystarczająco zajęty obserwacją tego wszystkiego, iż nawet nie zauważył jak rozmówca ich opuścił jednak, kiedy pojawił się między tamtą dwójką niebieskooki dał sobie spokój z oglądaniem tego. Uspokoił się po tym napadzie śmiechu podniósł się na nogi przenosząc wzrok na Hielo którą to wcześniej być może nawet odrobinę zbyt szorstko potraktował, jeśli chodzi o o jakim tonem do niej mówił. Uwiesił się na dziewczynie z czasem typowym dla siebie wyszczerzem przy czym lekko potargał jej włosy, ale tak by nie doprowadzić jej do gorszego stanu.
-Nie miało to tak wrogo zabrzmieć. Już się nie złość.
Wypowiedział ów słowa jedynie pół głosem by jedynie to co mówi mogła usłyszeć jedynie brązowooka w końcu miała to być krótka rozmowa pomiędzy nimi by się dłużej na niego nie boczyła. W końcu już nawet był gotów na to, że ona mu przyleje jeśli tylko miałoby jej tu pomóc w rozładowaniu złości. Przestał wisieć na dziewczynie i zwyczajnie usiadł sobie na podłodze, nie miał obecnie ochoty się stąd ruszać bo był zbyt obolały po tym całym zajściu po bramie, jak również po nazbyt dużym obciążeniu ciała ponad obecne możliwości. Dodatkowo wolał dotrzeć na kolejny etap szkolenia bez tak napiętej atmosfery między nim a Hielo, która za jego zachowanie miała zapewne ochotę go co najmniej ukatrupić cóż jakby obecnie nie był duszą to może by się, tym bardziej przejmował jednak w tej sytuacji nie specjalnie mu jakoś zależało na takowym życiu. Podrapał się w głowę ciężko wzdychając i zastanawiając się nad tym czy ten koleś czegoś od nich chce, że chwilowo ich zostawił w spokoju, czy też zwyczajnie przeszkadza im w tym by udali się na dalszy etap szkolenia na shinigami. Takie myślenie wcale nie nasuwało mu żadnych odpowiedzi, więc zwyczajnie darował sobie rozmyślania i czekał na to cóż zrobi Hielo a nuż chwilę później okaże się czego to chce od nich ów szczerzący się osobnik.

//jak się ciężko czyta i bez sensu to sorry, nie lubię pisać postów na raty tak jak było z tym//

Uniosła brew do góry po chwili rozluźniając swoje skrzyżowane ręce, bo będąc w takiej pozycji przez dłuższy czas po prostu było jej nie wygodnie. Widząc nowo przybyłego poczuła, że ta dziwna atmosfera zniknęła wiec jakoś tak się lepiej poczuła w jego towarzystwie. Uśmiechnęła się lekko do niego kącikiem ust, w sumie nie lubiła takich typków jak tamten gościu.
-Mam na imię Akemi, miło mi pana poznać. - Uśmiechneła się ciepło do mężczyzny, zmieniając swoje zachowanie, na podobne do niego. Ciepłe i serdeczne, przez co na jej ustach zagościł na prawdę serdeczny uśmiech i wcale nie sztuczny.
-Poznam pańskie imię? - zapytała po chwili zaciekawiona kładąc jedną rękę na swoim biodrze i wypchnęła je nieco do przodu ciekawa, jej uśmiech wesoły nieco się poszerzył dostrzegając u mężczyzny lekki rumieńce na jej widok. Nie bardzo interesowała się tamtą dwójką, z resztą i tak byli oni zajęci sobą więc lepiej dla niej. Teraz całą swoją uwagę skupiła na mężczyźnie przed nią.

Trochę rozbawiło go stwierdzenie dziewczyny, że będzie musiał jej kupić grzebień przy pierwszej nadarzającej się ku temu okazji. Nie przeszkadzało mu takie rozwiązanie w końcu taka drobnostka nie jest niczym, na co miałby się nie godzić.
-Pewnie, kupię ci grzebień.
Mrukną nie specjalnie przejmując się tym, że ona chce go tak po prostu obecnie wykorzystać a przynajmniej w celu uzyskania korzyści majątkowej. Obecnie nie wiele go obchodziło w końcu przed nim stało jeszcze kilka zadań by przebrnąć przez tą akademię i zapewne jeszcze całą bandę kolejnych niezbyt przyjemnych instruktorów przy, których będzie musiał po prostu gryźć się w język by po prostu im nie wygarnąć tego co sobie myśli. Nadal był bardzo obolały po zdarzeniach pod bramą i jeszcze nadmiernym wysiłku jak na swój obecny stan. Westchnął ciężko i dalej siedząc tyłkiem na podłożu rozmasowywał wciąż cholernie bolący bok przy czym wysłuchiwał co też miała mu obecnie do powiedzenia brązowooka. Po tym jak ona skończyła mówić podrapał się w głowę z ciut dziwnym wyrazem twarzy, w pełni zgadzał się z Hielo w końcu trochę czasu zmarnowali spędzając go na nic nie wartej rozmowie z tym wiecznie uśmiechniętym osobnikiem.
-Ta zmarnowaliśmy już zbyt dużo czasu.
Stwierdził niezbyt przyjemny fakt podnosząc się na nogi i już miał ruszyć do wyjścia, kiedy do jego uszu dotarł głos ów osobnika, który trochę go irytował tym, że ciągle ma powód do tego by się uśmiechać, westchnął ponownie i stwierdził, że pewnie ten koleś dawno nie był w Rukongai i zupełnie nie ma pojęcia co się tam dzieje. Już miał zupełnie olać ów osobnika, kiedy to przybył jakiś shinigami któremu niezwykle się śpieszyło by przekazać kapitanowi jakąś najwyraźniej niezwykle ważną wiadomość. Skierował wzrok na tych dwóch z jakiejś tam ciekawości, ostatecznie ten, który przybył równie szybko, a może nawet jeszcze szybciej opuścił ów miejsce. Obserwując obecnie tą sytuację jedynie zmarszczył brwi przy chwilowej zmianie zachowania tegoż osobnika, która jednak nie trwała zbyt długo bo w końcu oczywiście na jego gębie znów pojawił się ten irytujący wyszczerz. W ciągu następnych chwil doznał on chyba największego szoku w swoim życiu w tym, że miejscu, że niby otrzymali od niego rekomendację do 13 oddziałów obronnych? To był jakiś żart czy co? Podrapał się palcem w skroń, widocznie był zaskoczony czymś takim ale to jeszcze nie było wszystko. Oczywiście instruktor musiał się burzyć z tego powodu przy czym już chwilę później kapitan trzynastego oddziału dowalił już z naprawdę ciężkich dział stwierdzając, iż oni ukończyli w tej chwili akademię. No teraz to chyba było już lekkie przegięcie w końcu tak naprawdę nie wiele zrobili w czasie pobytu tu. Szczerze mówiąc już po chwili lekkiego szoku z powodu tych słów miał ochotę zwyczajnie zacząć się śmiać bo było to komiczne że dzięki temu kapitanowi wręcz błyskawicznie ukończyli tą całą akademię co było trochę dziwne, ale po co miał dyskutować w tym temacie, skoro ten że osobnik znacznie ułatwił im całą tą drogę.
-To jakiś...żart?
Jedyne słowa jakie w tej chwili wypowiedział bo niby co innego mógł powiedzieć? Dla niego brzmiało to po prostu jak jakiś marny żart. Komentować tego wszystkiego nie miał zamiaru bo niby po co skoro ich umiejętności zostały uznane jeszcze nim w ogóle je w pełni zademonstrowali, chciał jednak coś powiedzieć, ale nawet nie zdążył powiedzieć pół słowa do tego kapitana a ten już się ulotnił. Tadashi westchnął któryś już raz i podrapał się w łepetynę patrząc na swoją towarzyszkę wciąż trochę zbity z tropu przez to wszystko. Spodziewał się raczej tego, że nie opuści tej akademii bez większego uszczerbku na zdrowiu a na dobrą sprawę wcale nie ucierpiał nie licząc incydentu pod bramą, ale za to już się odpłaci temu strażnikowi w niedalekiej przyszłości. Kiedy po chwili ogarną już swoje myśli wyszczerzył się do Hielo, miał zamiar wynieść się z tego miejsca udając się tam gdzie pofatygować się wybrać oddział, do którego miał zamiar dołączyć.
-Chyba naprawdę pora się stąd już wynieść.
Stwierdził już oczywisty fakt i ruszył wolnym krokiem przed siebie by opuścić akademię i pójść do jednego z 13 oddziałów by doń dołączyć. Oczywiście nie zapomniał o swojej towarzyszce, której to pokazał by również się pośpieszyła. W sumie miał nadzieję, że przynajmniej w owym oddziale nie zastanie samych gburów widzących jedynie czubek własnego nosa, a nawet jeśli to ostatecznie zabierze swoje cztery litery i wymiksuje się do innego, ale mnie miał co obecnie się nad tym zastanawiać. Szedł po prostu przed siebie w obranym wcześniej kierunku by w końcu dotrzeć do celu.

z/t x2  ----> Baraki 6 oddziału