Era Bleacha

Rafaela po prostu wryło nigdy by się czegoś takiego nie spodziewał popatrzył na nią jeszcze przez chwilę i pomyślał (Usnąłem na pewno).
Popatrzył chwilę bez słowa po czym zorientował się że to chyba jednak nie sen szybko odpowiedział wtedy.
-Witam piękną panią.
W myśli Rafaela od razu zawitała myśl żeby ją jakoś zwerbować ale to może być ciężkie nie miał on bowiem żadnego planu. Rafael poszedł na żywioł popatrzył w nocne niebo i powiedział.
-Widzę że gwiazdy mają konkurencję.

Rafael odpowiedział spokojnie.
-Ja jestem Rafael nazywany przez niektórych królem wszystkich pustyń, chociaż przy tobie jestem nikim. A i nie zdążyłem podziękować za pomoc z tymi dwoma, tak że dziękuję trochę po fakcie.
Rafael wstał tak w razie czego.

Rafael jednak usiadł z powrotem i powiedział spokojnie.
-Król pustyń, znaczy piasku.
Kiedy to powiedział za jego plecami zaczęła formować się z piasku idealna replika dziewczyny która była przed nim struktura z piasku zmieniła się bardziej w szkło dzięki czemu utrzymywała się w całości i dodał słowo.
-Dlatego.

    Reiatsu: 8400-25=8375
    Siła: 18-1=17
    Wytrzymałość: 20
    Szybkość: 25
    Zręczność: 25

Rafael odpowiedział znowu spokojnie ale z lekką ironią.
-Wszystkim po trochu jak każdy, ostatnio wybudowałem sobie pałac, założyłem organizację, takie tam.
Rafael patrzył w nią niczym w jakieś działo sztuki.

Rafael powiedział spokojnie lecz oddając w swoisty sposób swoje emocje.
-Jak można zrobić organizację jednej osoby to było by trochę dziwne. Płac zbudowałem razem z współzałożycielem zaczęliśmy w dwóch a teraz jest nas pięciu. Chcesz może do niej dołączyć ? Jeśli odmówisz chyba popełnię samobójstwo, więc nie masz wyboru.
Powiedział to trochę rozluźniając atmosferę aby dać się jej spokojnie zastanowić.

Rafael mówił dalej patrząc się na nią.
-Do organizacji należą trzy rasy puści, Fullbringerzy i shinigami. Co do członków jest tam 3 pustych ja Kage kumiko jeden Fullbringer Patariko i jeden shinigami Enquil. Ale nie masz się czym martwić nad wszystkim czuwam ja wiec nic złego nie może się stać.

Rafael mówił dalej.
-Pomysł dał Patariko, Co do jego charakteru to można się z nim dogadać ale jest trochę skryty.
Wziął tego adjuchasa który miał być dla niego i zjadł dość szybko.