Era Bleacha

-Taaa...
Buntowniczka zagapiła się w ogień. Jego tańczące języki na suchym drewnie zawsze sprawiały, że miała ochotę wpatrywać się w nie bez ustanku. Czuła ciepło okalające jej twarz i zmarznięte dłonie. Wzdrygnęła się gdy nagle chłód zaczął ją opuszczać. Zastanawiała się, gdzie teraz podziewa się Hoffman. Głupio jej było pytać o to Patariko, gdyż prawdopodobnie nie darzyli się sympatią. Jak większość ludzi. Siedziała więc cicho od czasu do czasu spoglądając na Fullbringera.
Ciekawe... Chyba jeszcze nie dane było mi spotkać tej rasy... Cóż... Mogę stwierdzić, że jest interesująca, ale raczej nie chciałabym się z nim spotkać w walce...
-Powiedz mi coś o Fullbringerach... Chciałabym nieco bliżej poznać wasze umiejętności. Jesteście dosyć... Ciekawi.

-Jasne, nie ma problemu.
Dziewczyna z zaciekawieniem słuchała Fullbringera i teraz "przetrawiała" każdą informację. Upewniła się co do tego, że nie podobałaby się jej walka z tą rasą. Uśmiechnęła się miło do Patariko.
-Dziękuję

-Ja?
Dziewczyna zmarszczyła brwi w zastanowieniu. Powoli nie spuszczając z oczu Patariko wyciągnęła z torby srebrną harmonijkę ze złotymi akcentami. Przyłożyła ją do ust i zamknęła oczy. Przez kilka minut nie wydobył się żaden dźwięk, lecz wkrótce rozbrzmiała tradycyjna japońska melodia ludowa. Przez parę chwil zatraciła się w muzyce. Przerwała gwałtownie i spojrzała na instrument.
-Na flecie lepiej by brzmiało... Bambusowym flecie...
Uśmiechnęła się nieśmiało i spojrzała spod czarnej grzywki na Patariko.
-A Ty? Umiesz na czymś grać?

Ayame również się uśmiała na pierwszą odpowiedź Patariko. Z błyskiem w oku i lekkim uśmiechem na ustach słuchała jego gry. Kiwała głową na znak uznania. Spodobała jej się melodia. Sam występ też był urokliwy. Nagle zastanowiło ją coś innego.
Wciąż nosi kominiarkę... Nadaje mu to nutki tajemniczości... Jego sprawą jest co pod nią skrywa ale...
Pokręciła głową. Nie, stanowczo to nie jej interes.

-Też bym powalczyła, ale nie z Tobą. Nie walczę z kimś kogo poznałam i lubię. Wyjątkiem są ludzie z oddziału, ale to inna sprawa. W ten sposób zyskuję pozycję. Tu nie mam nic do zyskania poza kilkoma siniakami i zadrapaniami. A może nawet złamaną kością. Może nam się poszczęści i się trafi jakaś ofiara...
Spojrzała w dal jakby miała tam znaleźć kogoś do walki. Jej ton głosu był zimny i wyrachowany jak zawsze gdy mówiła o walce. Teraz nie miała nic wspólnego z ciepłą i serdeczną osóbką sprzed chwili. Szykując się do pojedynku zawsze starała się pozbyć emocji i na wszelki wypadek już teraz to zrobiła. Patrzyła obojętnym wzrokiem w jeden punkt jakby spodziewając się zaraz kogoś tam ujrzeć.

Ellej szedł sobie przez Tokijskie wybrzeża i patrzył w niebo. Zaciągnął się głęboko papierosem, którego odpalił jakiś czas temu i popatrzył to w lewo to w prawo. Szukał jakiejś rozrywki. Ostatnio jedyną rzeczą tego typu było polowanie na głupie hollowy, które skakały sobie po tych terenach i napastowały niewinnych ludzi. A że shinigami się  między sobą tłuką i ogólnie mają problemy to puści czasami wchodzą w stan "hulaj dusza piekła nie ma". Tym bardziej że niektórzy z tych idiotów w czarnych pelerynkach wyraźnie ich wspierają.

Ciekawa sprawa się stała. papieros pyskujący do osoby, która ją pali. Które szlugi opierdzielają osoby, które je palą? Żadne. Tym bardziej że szlugi nie powinny mieć głosu i ogólnie być nieświadomymi kawałkami tytoniu, papieru i całej masy chemikaliów. Chłopak nie wiedział jak powinien zareagować, ale wypowiedział pierwsze słowo jakie przyszło mu do głowy. - Spierdalaj. Nie po to Cię zapaliłem żeby teraz wyrzucić. - Zaciągnął się fajką tak głęboko jak się da żeby dać wyraz swojemu niezadowoleniu z uwagi na pyskówkę fajki. Ponadto skapnął się że temperatura zaczyna rosnąć co też nie było czymś co mu się podobało. Zdecydowanie gustował w niższych temperaturach. - Jak Cię spalę do końca to idę o zakład że nie będziesz już tak gadatliwym papierosem. - Dodał i starał się jak najszybciej spalić papierosa.