Era Bleacha

Nass wszedł do sali po długim biegu w śniegach wybrzeża i Tokyo i stanął w drzwiach sali. Potem podszedł do drążka i zaczął się podciągać, wcześniej zdjąwszy kaptur i chustę z twarzy. Po długiej chwili spocił się i rozebrał do pasa. Potem rozciągnął zmęczone mięśnie i dalej ćwiczył siłę ramion.
Muszę gdzieś złapać naszą Przywódczynię..chce w końcu zostać skrytobójcą...ale Amaya ciągle gdzieś jest zajęta, idę stąd.
Tak myśląc, ubrał się i wyszedł z sali wkurwiony, kopiąc po drodze jakiś sprzęt do treningu tak, że się przewrócił. Po chwili zniknął....

Nass pojawił się przy wielkich drzwiach do sali. Otworzył je i czekał aż Chinatsa wejdzie pierwsza. Rozejrzał się po sali.
- Taak, lubię trenować swoje ciało. A Ty China?
Dotknął rękojeści Zanpakutou i pogładził ją delikatnie. Przypomniał sobie jak był tu kiedyś w złym humorze i uśmiechnął się.
Ale jest mi miło. Nie sądziłem, że China mnie polubi.

Nass roześmiał się na słowa Chinatsy o regulaminie.
- Tak widocznie było, zresztą - wyciągnął rękę i zdarł jego resztkę - ja też mam gdzieś takie regulaminy, trzeba mieć poukładane tu - puknął się w czoło - a nie słuchać się karteluszek na ścianach.
Stanął naprzeciwko Chinatsy i lekko skinął głową w odpowiedzi na Jej ostatnie słowa. Zrzucił kaptur i przeciągnął się jak kot.
- Jasne. Do Ciebie należy pierwszy atak, w końcu jesteś dziewczyną.
Uśmiechnął się szeroko i stał gotowy do walki.

Nass nic nie odpowiedział. Gdy Chinatsa zaatakowała pomyslał.
Jestem silniejszy, nie mogę tutaj szaleć, prędzej dałbym sobie głowę uciąć niż Ją uszkodzić.
Podskoczył do góry gdy dziewczyna chciała go podciąć a gdy spadał od razu odskoczył do tyłu robiąc przewrót. Potem poruszał dłońmi w rękawiczkach bez palców i powiedział dziko patrząc się Jej w oczy i odsłaniając zęby w dziwnym uśmiechu:
- Traf mnie Moja Droga! Stawiam przed Tobą wyzwanie! Używaj czego chcesz, ja będę miał tylko swoje ciało chyba, że zechcesz inaczej.
Ukłonił się lekko i dalej miał minę radosnego drapieżnika.