Era Bleacha

Hoffman na słowa dziewczyny, będąc już mniej więcej po pas w wodzie, zatrzymał się. Udawał, że poważnie się zastanawia i odwrócił głowę od dziewczyny na ten znak. Po chwili zamysłu z powrotem spojrzał na nią i odpowiedział:
- Jakoś to przeżyje - Na jego twarzy zagościł szeroki, lubieżny uśmiech
Wypuścił Ayame z rąk i obserwował jak spada do wody. Pierwszą rzeczą jaką zrobił zaraz po tym było oddalenie sie kilka kroków do tyłu.
- Zaraz wyjdzie... Wściekły potwór z bagien... - Mówił do siebie, wiedząc, że Ayame go nie usłyszy.

Hoffman stał z założonymi rękami wciąz uśmiechnięty lecz wraz z kolejnymi upływającymi sekundami jego uśmiech nikł coraz bardziej. Po chwili, Hoffman zauważył, że dziewczyna nie wynurza się.
- Tania sztuczka... Bez żartów... tutaj jest ledwie metr głębokości... Zabawa w titanica to zły pomysł...
Eh... ale chyba nie mam wyboru... trzeba ratować damę z opresji... może w nagrodę wydłubie mi tylko jedno oko... zawsze mam i drugie.
Hoffman tak jakby przyklęknął w wodzie, z nisko spuszczoną głową w wodzie, wypatrując dziewczyny, w miejscu, w którym spadła. Póki co jej nie widział. Wiedział doskonale o tym, że jeśli zaraz jej nie znajdzie to pewnie jakims podstępem da mu nieźle popalić.

Hoffman lekko podirytowany całym zajściem wykrzywił się.
Mogłem się tego spodziewać...
Chłopak wynurzył się z wody i rzucił tylko:
- Wredna małpa...
Po chwili jednak ochłonął i rozłożył demonstracyjnie ręce.
- Dobra, masz mnie. Poddaję się. Zdaję się na twoją łaskę. - Mówił z rozbawionym głosem.