Era Bleacha

- Nad czym się tak zastanawiasz? Nie chcesz się dowiedzieć czegoś o tej zagubionej sierocie, która... - odwróciła lekko głowę patrząc na nią z ukosa - możliwe, że teraz zdycha na skrawku jakiejś zapomnianej przez ludzkość ziemi?
Dziewczyna, będąc wyraźnie rozentuzjazmowana ujrzawszy zainteresowanie jej słowami wymalowane na twarzy Chinatsy, wyszczerzyła zęby w uśmiechu, nie mogąc go powstrzymać. W końcu, lekko zachichotała, mówiąc jednocześnie.
- Dobrze, tak jest dobrze. Dobra reakcja.
Uspokoiwszy się lekko, po chwili kontynuowała znacznie spokojniejszym, przyjemnym dla ucha głosem, lecz nadal rozentuzjazmowanym, niczym u dziecka.
- Zabawa... hmmm... pomyślmy, na czym ona może polegać? - przyłożyła wskazujący palec lewej ręki do ust, w geście zastanowienia
- A! Już wiem. Zasady są proste. Do północy musisz mi ściągnąć to z głowy - wskazała tym samym palcem na czepek znajdujący się na jej głowie, w tym samym kolorze co jej sukienka - Jeśli Ci się uda... uchylę rąbka tajemnicy na pytanie dotyczące albo mnie, albo Hoffmana, albo... czego tam będziesz chciała. W każdym razie, nie będziesz stratna. Jednak jeśli Ci się nie uda, to ja wygram, a wtedy...
Kończąc mówić, dziewczyna zachichotała, przysłaniając ponownie śmiejące się usta rękawem lewej ręki, a kiedy już skończyła, i opuściła rękę, odpowiedziała:
- Spełnisz moje jedno życzenie. Na krótką chwilę będziesz mi całkowicie posłuszna... Więc? Co na to powiesz?
Jej złowrogi uśmiech ani na chwilę nie opuszczał jej twarzy.

- Co się stało? Boisz się wyzwania? - zapytała spokojnym głosem, kiedy Chinatsa zaczęła się wahać
Kiedy usłyszała odpowiedź twierdzącą od swojej rozmówczyni, ponownie wyszczerzyła zęby w zawadiackim uśmiechu.
- Żadnych. Bez broni nie było by to interesujące... Wszystkie chwyty dozwolone. W takim razie...
Krótka chwila, a dziewczyna przy użyciu shunpo znalazła się tuż przy twarzy Chinatsy, przysuwając swoją na odległość kilku centymetrów. Samo shunpo było bardzo szybkie, i na tę chwilę, zniknęła jej z oczu, jednak mogło się również wydawać, że jednak nie do końca, i niewiele brakuje buntowniczce do jego dostrzeżenia, jeśli wytęży swój wzrok. Jej uwagę przykuwać mogły teraz jej wytrzeszczone oczy, zwłaszcza lewe, w którym znajdowała się złota tarcza zegara, a jego wskazówki, zaczęły kręcić się błyskawicznie, aż w końcu zatrzymały się na aktualnej godzinie, odliczając czas do północy. Wyrzuciła szybko swój wielki jęzor na zewnątrz w geście przedrzeźniania się, przez co drobna część jej śliny wyleciała na zewnątrz, prosto na twarz Chinatsy.
- Bleeeee...! - wyrzuciła z siebie chropowatym głosem, drażniąc się niczym małe dziecko
W tym czasie, Chinatsa mogła również poczuć lekki ból, i pieczenie w okolicach jej prawego uda. Powodem było lekkie nacięcie go, przez katanę, o fioletowej rękojeści, która w zasadzie nie wiadomo kiedy znalazła się w ręce jej przeciwniczki, przez co jego głownia została lekko umoczona w krwi. Dziewczyna szybko odsunęła katanę i przybliżyła ją w swoją stronę, po chwili oblizując znajdującą się na niej krew.
- Dobrze smakuje... - ponownie wyszczerzyła się w zawadiackim uśmiechu

Dziewczyna uśmiechnęła się chytrym uśmieszkiem na słowa Chinatsy, które stanowiły wyraźną obelgę.
- Tak myślisz? Dziękuję, za komplement.
Kiedy zlizała już krew z ostrza i wyraźnie zamierzała coś jeszcze dopowiedzieć od siebie, nagle w ręce jej przeciwniczki pojawił się sztylet, który mknął teraz szybko w jej kierunku. Uśmiech ustąpił tym razem miejsca zaskoczeniu, które wyraźnie wymalowało na jej twarzy charakterystyczny grymas, gdyż nie spodziewała się czegoś takiego. Odchylając głowę do tyłu, za którą po chwili mimowolnie podążyła reszta jej ciała, udało jej się niejako uniknąć ostrza sztyletu, któremu brakowało zaledwie centymetra na to, aby dojść celu. Mimo tego, jej włosy nie podążyły za nią tak szybko, jak by tego chciała. Pozostając z przodu, stały się ofiarą sztyletu Chinatsy, który ściął kilka ich sztuk. Czując się wyraźnie zagrożoną w tym miejscu, postanowiła zwiększyć dystans, przy użyciu shunpo, wracając w miejsce, w którym poprzednio stała. Nie wyglądała na zadowoloną, wręcz przeciwnie. Lekko ugryzła swoją dolną wargę. Dopiero po chwili przyłożyła dwa palce swojej lewej ręki, do prawej strony policzka, po czym odsunęła je od siebie, aby móc je zobaczyć. Krew. Opuszki obu palców były skąpane we krwi, które przez ich interwencję, pozostawiły wyraźny, niezdarnie rozmazany ślad na jej policzku, którego nie mogła dostrzec. Patrząc przez chwilę na swoje palce, wyglądała jakby na chwilę odpłynęła w myślach. W końcu jednak, ponownie uśmiechnęła się w łagodnym grymasie, po czym spojrzawszy na Chinatsę, oblizała palce z krwi.
- Nie myślałam, ze będziesz dla mnie tak ostra... A mniejsza... - ostatnie zdanie wypowiedziała bardziej do siebie
Kończąc mówić, uniosła trzymaną w ręce katanę na wysokość piersi, ustawiając ją tak, iż mogłaby się w niej bez problemu przejrzeć. Nie zrobiła tego jednak, nie zauważywszy tym samym niechlujnie rozmazanej plamy krwi na jej policzku. Ponadto, po krótkiej chwili, cała jej katana zniknęła, skąpana w otaczającej ją fioletowo-czerwonej mgle, zupełnie tak, jakby wchodziła przez swego rodzaju porta