Era Bleacha

Chinatsa chwyciła jego wyciągniętą dłoń zauważając, że jak na mężczyznę jest dość delikatna i gładka. Kiedy już stała na nogach otrzepała ubranie i rozmasowała lędźwie zauważając przy okazji łagodny uśmiech Hoffmana. Szybko opuściła oczy rumieniąc się lekko.
- No...tego...ja... - zaczęła mamrotać pod nosem kopiąc czubkiem buta kępkę trawy w dalszym ciągu nie patrząc na chłopaka. - Dobrze... Nie będę już ci przerywać, tylko powiedz mi, jak mam się pozbyć tego łańcucha?

Chinatsa słuchała Hoffmana z szeroko otwartymi oczami. Dobre i złe dusze? Może wybrać jedną z tych ścieżek? Ma walczyć, czy po prostu wybrać? No i poza tym... jak to umarła? Naprawdę? Przecież jeszcze tak niedawno temu... Oczy zalśniły łzami kiedy zwróciła na niego swój wzrok. To co usłyszała wprawiło ją w niemały szok jednak wiedziała, patrząc w oczy Hoffmana, że nie była by w stanie go zaatakować, dlatego nie może zamienić się w tego...tego...
- Nie chcę z tobą walczyć - zapłakała.

Dziewczyna kiwnęła głową na znak iż zrozumiała. Wyglądała jakby się jeszcze nad czymś zastanawiała, jednak po chwili pokręciła głową i szybkim ruchem chwyciła Hoffmana za rękę. Czując kolejną falę bólu przymrużyła oczy.
- Uda mi się. Poczekasz tu na mnie? - zapytała.

Chinatsa czuła się tak, jakby jej ciało zanurzyło się w bardzo gorącej cieczy. Z całą pewnością nie była to woda, ale nie przypominało to też w konsystencji magmy. Było to coś pośredniego pomiędzy nimi.
Uchyliła lekko jedną powiekę, tak, by móc cokolwiek zobaczyć. Otaczała ją jednak całkowita pustka a ona sama zdała sobie sprawę, że wokół niej nie ma żadnej cieczy. Otworzyła szeroko oczy i chciała krzyknąć, ale żaden dźwięk nie wydobył się z jej gardła. Co gorsza, poczuła że coś chwyta ją za kostkę u nogi. Gdy zerknęła w dół z przerażeniem odkryła że to coś, co ją dotknęło było ręką pozbawioną skóry i mięśni, same nagie kości świecące bielą tak bardzo, że aż raziły ją w oczy. Jęknęła i próbowała wyswobodzić się z tego martwego uścisku, jednak kolejne trupie palce zacisnęły  się na jej drugiej nodze.
Pomocy! Krzyczała w myślach a po policzkach spływały łzy.
Sama już nie wiedziała czy to sen, czy rzeczywistość.
- Po...mo...cy... - wyjąkała czując jak oślizgłe dłonie zaciskają się wokół jej talii a jeszcze inne chwytają ją za ramiona. - Nie chcę stać się tym...tym...tym czymś!
Chinatsa zacisnęła mocno powieki i wzięła głęboki oddech. W jej myślach pojawiło się tysiące różnych obrazów a w uszach zabrzmiała tak dobrze znana melodia wygrywana na skrzypcach przez jej matkę kiedy była mała.
- Nie...poddam...się...tak...łatwo... - wysyczała otwierając oczy. Przed nią, gdzieś wysoko, wysoko w górze rozbłysło malutkie zielone światełko. Ostatnimi siłami wyrwała jedną rękę z objęć trupich palców i wyciągnęła ją w kierunku słabego blasku.
- Mamo! Zabierz mnie stąd! - krzyknęła z całych sił i w tym samym momencie poczuła jak uścisk słabnie a ona sama traci świadomość.

Ostatnio edytowany przez Chinatsa Hikari (2012-09-28 00:28:39)

- Ja... - Chinatsa zaczerwieniła się i przyjęła podarek. - Wiele ci zawdzięczam... Dziękuję... i przepraszam za moje wcześniejsze zachowanie, po prostu się wystraszyłam...
Dziewczyna wstała i dotknęła delikatnie niewielkiej katany przymocowanej do pasa.
- Co się teraz stało? - zapytała.

Chinatsa słuchała jego słów i od czasu do czasu tylko kiwała głową na znak że stara się rozumieć obecną sytuację, jednak kiedy Hoffman skończył mówić drgnęła i przeniosła wzrok na pobliskie drzewo. Przez chwilę siedziała cicho i wpatrywała się przed siebie nie mrugając nawet w końcu westchnęła i powiedziała cicho, prędzej do siebie niż do Hoffmana.
- Duży, bardzo duży... biały... z dziwną maską... gonił mnie... śmiał się, że mnie zje jak cukierka...ukryłam się w zaroślach... zasnęłam... myślałam, że to tylko sen...

-E...? - Chinatsa ponownie oblała się rumieńcem i podrapała się z zakłopotaniem po policzku. Popatrzyła na Hoffmana i chciała jeszcze coś powiedzieć, jednak poczuła się tak zmęczona, że darowała sobie już jakiekolwiek słowa i po prostu wsunęła swoją rękę pod ramię chłopaka i oparła się o niego zamykając oczy.

Ostatnio edytowany przez Chinatsa Hikari (2012-09-28 01:19:00)