Era Bleacha

Postać w masce oberwała balą i zachwiała się do tyłu lecz nie odniosła widocznych ran. Spojrzała się prosto w oczy Rafaelowi i zawyła nieludzko, na chwilę jej reiatsu zwiększyło się i maska zaczęła jakby spływać na całe ciało pokrywając je skórą..pustego? Tak się wydawało...Rafael za pół sekundy ujrzał przeciwnika metr od siebie, zamierzającego się sztyletem na jego szyję...jego maska była popękana w wielu miejscach a reiatsu skakało od słabego po niewiarygodnie wysokie...

Przeciwnik był zaskoczony szybkością Rafaela i oberwał kulą w łeb, jego maska pękła a głowa rozpołowiła się na części z chrzęstem. Po chwili wybuchł rozlatując się na kawałki i emitując wielkie napięcie w okół. Korytarz, który wybrał Rafael zajaśniał światłem nagle zapalonych pochodni zachęcając jakby do dalszej wędrówki. W powietrzu rozległ się głos spotkanej wcześniej Pustej:
- Dzielny arrancarze...jeszcze tylko jedna próba...nie zgiń a będziesz legendą....
Siła elektryczności w okolicy:850

Korytarz prowadził dalej zachęcająco świecąc elektrycznymi żarówkami, które zajaśniały po wybuchu elektryczności.... Rafael był już wycieńczony a czekała go trzecia próba..ostatnia jeśli wierzyć słowom tajemniczej Arrancarci. W powietrzu nie było czuć żadnego reiatsu a w pobliżu nie było widać pułapek czy wyzwań...było cicho..bardzo cicho...w pobliżu nie wiał żaden wiatr, ani jeden kamyk nie poruszył się i ani jedna kropla wilgoci nie skapnęła ze skały.

Arrancara jak na razie nic nie atakowało. Korytarz rozszerzał się stopniowo aż w końcu wszedł do wielkiej sali oświetlonej dziwnymi, czerwonymi żarówkami. Zanim zdążył się zorientować,osłabiony poprzednią walką, rzucił się na niego dobrze umięśniony, włochaty arrancar. Na klatce piersiowej miał narysowany podobny rysunek jak na ścianach na samym początku korytarzy. Nie był zbyt silny ale zażarcie próbował przegryźć się przez Hierro Rafaela i dogryźć się do jego serca. Jak narazie nie udawało mu się to ale był nieugięty, warczał i przygwoździł Rafaela do ziemi ze słowami:
- Próbujesz pomóc tej suce? Kolejny idiota zachęcony romantyczną wizją wampirzycy, zdechniesz!
Ostatnie słowa wycharczał z wściekłością.

Arrancar nie odczuł jego ciosu z powodu jego znikomej siły. Ale widząc, że jego wielkie zębiska nic nie mogą wskórać przeciw takiemu hierro odskoczył i pozwolił Rafaelowi wstać.
- Widzę, że nikt nie nauczył Cię pokory - powiedział ocierając ślinę z pyska - tymczasem nic mi nie możesz zrobić ani ja Tobie...
Jego przemowie przeszkodził nagły wybuch czerwonego światła wszędzie w okół. Oślepił on i Rafaela i włochatego arrancara. Tamten rzucił się na ziemię i jęczał dziwnie najwyraźniej boleśniej niż Rafael odczuwając czerwone światło...potem w powietrzy po raz któryś dało się słyszeć głos kobiety arrancara, pociągający i tajemniczy, pełen smutku ale i nadziei...
- Oddam Ci swoje reiatsu byś podołał ostatniej próbie Rafaelu gdyż widzę, że jesteś odważny a Twoja wola jest nieugięta, czy przyjmujesz je?
Oczom Rafaela ukazała się ta sama postać dziwnej kobiety co na początku przygody. ale jakby utkana z czerwonego światła, nierzeczywista...wyciągała do niego rękę a na z jej dłoni dało się czuć dziwne reiatsu...
Rafael miał krótki czas na decyzję gdyż jego przeciwnik podnosił się z ziemi i najwyraźniej sam wessał co nieco z dziwnego światła w powietrzu dziwnym sposobem...

Postać uśmiechnęła się smutno i w stronę Rafaela poleciał strumień czystego reiatsu, w kolorze niebieskim. W powietrzu odezwał się znów ten sam głos:
- To moje czyste reiatsu, jedyne jakie nie uległo korupcji przez niego, mojego ukochanego..jeśli zawiedziesz...umrę...
Jej postać rozpłynęła się po prostu. A przeciwnik widocznie wzmocniony aż kipiał siłą, na jego dłoniach wyrosły długie na pół metra pazury twarde jak kryształa a on sam dyszał z chęci mordu.
- Zabiję Cię, a potem uwolnię się od tej suki!
Skoczył na Rafaela.
Reiatsu dla Rafaela: 33 000

Postać odskoczyła w bok szczerząc zęby i strosząc futro. Potem zaczęła ładować czerwone cero na środku klatki piersiowej, wypinając mięśnie.
- Ta suka zdradziła, pewien arrancar chciał na zabić a my byliśmy za słabi by się obronić więc dałem nam moc jaką on miał, wampiryzm. Na mnie zadziałała inaczej a potem..potem wszystko się popieprzyło.
Widać było, że jest wściekły, cedził słowa jakby zaraz miał nie wytrzymać ze złości i zrobić coś nieoczekiwanego.

Atak trafił w Cero przeciwnika. Przez chwilę straszne ilości energii duchowej walczyły ze sobą w straszliwym wybuchu a okoliczne ściany sali rozpadały jak domki z kart się pod tymi druzgocącymi siłami. Potem kula Rafaela przemogła atak jego przeciwnika, przebiła się przez promień Cero i walnęła z wielką siłą w arrancara odrzucając go do tyłu, parząc i raniąc silnie. Po wybuchu w sali nie było już sufitu a dziura po wybuchu miała promień 300 metrów. W powietrzu unosił się kurz ale można było dostrzec trafionego arrancara. Leżał na ziemi jakieś 250 metrów od Rafaela, za nim, w ścianie tkwiły jego ręce, brutalnie wyrwane z korpusu. W około niego wszędzie była krew. Arrancar chciał chyba coś mówić ale chrapnął tylko dziwnie krwią. Na jego klatce piersiowej widać było połamane i nadpalone żebra i serce, nie otoczone żadnym ciałem ni kością. Uderzyło po raz ostatni i ucichło. Nad jego ciałem pojawiła się postać kobieca i wyjęła jego martwe ale jeszcze ciepłe serce i odwróciła się do Rafaela. Potem zjadła je a jej reiatsu zmieniło kolor na zielony i wypełniło okolicę miłym ciepłem. Podeszła do Rafaela z krwią na ustach, wyglądała inaczej niż przedtem. Była cała biało zielona i opleciona gałęziami i liśćmi. Za pasem z pnączy tkwiła pochwa z drewna obrośnięta mchem i rękojeścią  z drewna z listkami, wystającą na zewnątrz. Jedynym co zasłaniało Jej niewinną ale piekną, dziewczęcą nagość były chaotycznie rosnące wzdłuż Jej ciała pnącza z liśćmi, jednak słabo zasłaniały Jej kształtne piersi i gibkie biodra...Arrancarca dała buziaka Rafaelowi i powiedziała:
- Mój kochany chciał dobrze ale został opętany...ukradł moc straszliwego arrancara..korupcja zmieniła również mnie ale zachowałam wolną wolę...znajdzie spokój w śmierci a ja..odejdę by rozpocząć nowe życie. To wszystko dzięki Tobie.
Dotknęła policzka Rafaela dłonią i rozpłynęła się w powietrzu używając nieznanej Rafaelowi techniki, ze słowami...
- Jeszcze kiedyś się spotkamy i...odwdzięczę Ci się Rafaelu...

//Nagroda dla Rafaela: 2000exp.30PN.12G. i obietnica spotkania z uwolnioną z klątwy postacią... \\