Era Bleacha

-Możesz udać się na przykład... do naszego dowódcy.
Dziewczyna wyszczerzyła zęby w uśmiechu.
-Z tego, co wiem, to nie ma jej teraz w kryjówce, ale ma tam swój gabinet i możesz tam wpaść jeśli chcesz o coś zapytać, lub poprosić. Ona ci wszystko załatwi, fajna z niej babka.
Załatwi mu jakoś ten trening, jak chłopak ją kiedyś odwiedzi w kryjówce. Teraz może jeszcze uda jej się pogadać z Hoffmanem, o ile ten nie zechce jej uciec.
-W każdym razie, jeśli ktoś ma się tobą zająć, to tylko w kryjówce.

Gdy Active dostał wszystkie informacje to popatrzał się na Hoffmana i na Amaya. Dobrze zatem ja zmykam do kryjówki do zobaczenia. Powiedział active po czym udał się do kryjówki buntowników.

- Więc... - powiedział nieco sarkastycznie, spoglądając z ukosa na Amayę, chcąc wydusić z niej jakieś słowa
Po chwili jednak, sam przejął inicjatywę.
- Coż... ja już zarzuciłem pomysł popływania... choć, jeśli Ci się nie podoba, to równie dobrze możemy się przejść. - mówił wskazując kciukiem za siebie, wzdłóż brzegu
Czekając na jakąkolwiek odpowiedź od przywódczyni, Hoffman odwrócił głowę za siebie, w stronę wody i patrzył jak pokrywa się z niebem. Pora była dość wczesna, zatem nie było jeszcze mowy o podziwianiu zachodów słońca lecz mimo to, cały ten krajobraz dziwnie uspokajał buntownika. Po chwili wpatrywania się stracił kontakt z rzeczywistością i utonął w zakamarkach swojego umysłu.

Po chwili Hoffman wyczuł zaburzenia reiatsu w ciele Chinatsy.
CO!? Jest źle! Muszę się pośpieszyć!
Chłopak i tak zaczynał już czuć lekką niezręczność sytuacji spowodowaną brakiem tematu do rozmowy, dlatego też szybko odwrócił się w stronę Amayi i dodał szybko:
- Wybacz, ale muszę już iść. To pilne. - Z jego twarzy łatwo było wyczytać wówczas zdziwienie i pośpiech
Poczekał chwilę na to aż Amaya się odezwie lub nie, po czym odszedł pośpiesznie, używając techniki szybkich kroków.

A więc napiszę to, co jesteś w stanie zobaczyć (nie atakuję)

W okolicy pojawiła się również pewna dwójka. Chłopak w płaszczu z sporych rozmiarów kosą na plecach, a razem z nim poruszała się druga postać, był to mężczyzna średniego wzrostu, o głowę mniejszy od tego pierwszego, który u pasa dzierżył dwie katany. Obie osobistości poruszały się raczej swobodnie kierując się przed siebie. W pewnym momencie zauważyły mężczyznę, leżącego na leżaku z pustą szklanką. Chłopak z kosą wskazał ręką na szklankę po czym ruszył palcem do góry. W pojemniczku pojawiło się kilka kostek lodu jak i słomiana parasolka.

Obaj mężczyźni, dotąd idący sobie spokojnie w przestworzach wylądowali obok Rafaela.  Spoglądali na niego czekając na dalszy rozwój sytuacji.
- Witamy - odparli równocześnie

Nie mam swoich mieczy obecnie xD Tu i tam ich nie ma. Tak więc "niewykrywalny" Mikaś wita.


Panowie spoglądali na szklanki, jednakże odmówili spożycia napoju. Oczywistym dla Tanamy było to, że jego wytwory nie potrzebowały jedzenia czy picia. Ale czy Rafael na prawdę był tak bystry, że wykluczył istnienie wszystkich stworzeń na świecie i od razu zauważył że to właśnie on? W końcu to espada, nie tylko słowem ale i ciałem.
Panowie rozglądali się jakby jeszcze kogoś wyczekując (gdzie jest Hoffman). Popatrzyli na siebie, po czym na Rafaela.
- Jak to jest, że espada o numerze takim jak Twój może swobodnie wypoczywać na plaży, czy nie powinieneś znaleźć sobie jakiegoś zajęcia? - spytali

Zagrajmy jak na razie w otwarte karty w temacie ; P

Opiszę krótko co się dzieje w powietrzu, wokół rozmawiających. Miliony miliardów cząsteczek poruszają się po całym obszarze, przekazując dokładny obraz Tego, co się na nim znajduje, na mapę stworzoną gdzieś tam, przez Mikashiego. Poruszające się struny głosowe, zniszczone komórki, kości, pomalowana skóra, roślinność, ruchy azotu w powietrzu itd. itp. To wszystko kieruje się na mapę, którą dokładnie dogląda Mikashi. (do czasu, bo na razie jeszcze tylko rozmawiam to jakimś tam ukradkiem mogę zerkać xd) poruszające się usta mężczyzn, jak i to co działo się w ich ciałach w doskonały sposób było odzwierciedlane na mapie, dzięki czemu arrancar mógł wiedzieć co takiego dzieje się na wybrzeżu nie będąc tam. Chłopak przez cały czas używał jednej umiejętności.
/// nie pamiętam nawet nazwy O,o ale jeśli nie została zmieniona przez kogoś, to takie wytwory to żaden problem ///

Mężczyźni spojrzeli na siebie wymownie, po czym zrzucili kaptury z głów, a płaszcze zaczepili o barki. Teraz nie przeszkadzały im w walce, a swobodnie powiewały na wietrze.
- Po prostu spacerujemy Rafaelu. Zmieniłeś się. - tym razem słowa dochodziły od jednej postaci. Mężczyzna z kosą oczywiście przypominał Mikashiego. Wyglądał jak on, zachowywał się jak on. Ażeby namieszać, powiem tylko, że gdy panowie się tu pojawili wyglądali obco. Po prostu z twarzy faceta z kosą opadła na ziemię swego rodzaju skorupa, ukazując prawdziwe oblicze mężczyzny.
- Może mi opowiesz co tak właściwie się teraz dzieje w Hueco mundo? Dawno tam nie byłem, a Ty widocznie zaprzestałeś walki o panowanie nad nim. Z tego co pamiętam chciałeś być 0, a nie miałeś z nią jeszcze do czynienia - mówił swobodnie - To jest Kalif, ma podobne umiejętności do moich - powiedział chłopak wskazując na towarzysza, który z kamienną twarzą stał obok.

(nie pamiętam czy tak było, ale trudno. Mikashi nie musi mieć pamięci doskonałej)

Ja mogę pisać, że nie ma białej karnacji i znaczków... Poza tym jak przez okulary przeciwsłoneczne (które przyciemniają) zobaczyłeś coś białego.

- Pamiętam Twoją umiejętność, kryształy. Denerwowała mnie... - powiedział chłopak, chwytając w dłoń kosę. W jednej chwili została ona zdjęta i znalazła się przed Tanamą. Trzymał on ją mniej więcej w połowie, mając wyciągniętą dłoń.
- To moje zanpakutou. - powiedział Mikashi, pokazując kosę Rafaelowi. - Hao? Ten któremu oddałem mój numer 4, bo nie był mi potrzebny? Na prawdę jest on zero espadą? - spytał nie dowierzając arrancar

Tanama spojrzał nieco zbity z tropu na Rafaela.
- Serio? Nie za bardzo mi się chce walczyć - po czym zaśmiał się - to będzie sparing, jestem pewien że mnie pokonasz - powiedział po czym spróbował wytworzyć broń. Broń z Barriery Rafaela. Bo co to za problem, wytworzyć sobie ekwipunek z materii, materii jaka została użyta do stworzenia barriery. Dzięki temu będzie posiadał katanę o właściwościach "kulki" Raffaela. Wytworzony miecz skierowałby się do środka barriery i uderzył od razu w espadę.

- Uda mi się pokonać Cię przy użyciu Twojej własnej broni? Z tego co pamiętam moje katany zmieniały się w kryształy po dotknięciu tego - krzyknął Mikashi podczas ataku kryształowym mieczem