Era Bleacha

-Ty...
Dobyła swojej katany i ustawiła ją na linii prostej z twarzą Hao. Teraz to było przegięcie na całego. Żałowała, że nie opanowała jeszcze shi-kai. Ale i tak dawała sobie radę. Już przygotowała sobie w głowie formułkę zaklęć. Natarła na Hao z pełną mocą wymierzając cały zestaw pchnięć w jego stronę.
-Jak matkę kocham. Pożałujesz, że to nie Hoffman pierwszy Cię dorwał.
Ogarnęła ją istna furia. Prawdopodobnie gdyby nie był silniejszy to z miejsca by go zabiła. Cała jej sympatia uleciała z niej dając miejsce gniewu i nienawiści. Znajomość posługiwania się kataną była w tej chwili bardzo pomocna. Wyprowadzała ciosy w różne punkty ciała, jednak nie cyklicznie, by trudniej było przewidzieć w co następnym razem zaatakuje.

Dziewczyna podciągnęła kolana i odbiła się rękoma od ziemi lądując twardo na stopach. Zanpakutou w prawej ręce wyciągnęła przed siebie a lewą ustawiła nad głową.
-Może i jest samobójstwem, ale ja bronię swojego honoru. Jak śmiałeś dotknąć mojego tyłka?! A to, że wolę walczyć mieczem, niż marnować reiatsu na zaklęcia jest wyłącznie moją sprawą. Nie musisz mnie douczać.
Postąpiła krok naprzód. Usta układały się w rytm formuły zaklęcia, jednak odwlekała jak mogła moment wystrzału. Faktycznie wolała posługiwać się kataną, ale na tego gościa było to stanowczo za mało.

-No proszę! Zabij mnie! Na co czekasz!? Wystrzel to Cero!
Dziewczyna przygotowała zanpakutou. Głupotą byłoby odbijać tak silne zaklęcie kataną. Też wystawiła palce. Jednak nie były skierowane w Hao. Skoro kazał jej znaleźć inne sposoby...
-Hadou #4 Byakurai!
Z czubków jej palcy wystrzeliła błyskawica prosto w strop nad Hao. Z sufitu posypały się kamienie. Ayame odskoczyła jak najdalej i przyklękła podpierając się ręką. Zanpakutou miała nadal w gotowości. Czujnie obserwowała otoczenie i była gotowa w każdej chwili odskoczyć na bok.

-Wyłaź Hao. To Ci nie mogło zrobić krzywdy. Było za słabe. Ale przynajmniej zaskoczyło.
Powiedziała z nutą zadowolenia w głosie. Nadal pozostawała czujna, obserwowała stos kamieni a pod nimi chłopaka. Zatupała nogą zniecierpliwiona.
-Myślisz, że się na to nabiorę? Zacznij myśleć logicznie. Rukia i Hitsugaya nie dali Ci rady, a kilka kamyczków miałoby Cię zabić? Błagam, nie jestem aż tak głupia. Podnoś się.
Warknęła i wstała. Nadstawiła katanę i nie spuszczała oczu z gruzu. Za to zwiększyła trochę dystans między nimi. Zastanawiało ją jak długo będzie grał trupa. Miała nadzieję, że nie będzie kazał jej długo czekać. W międzyczasie rozważała jego słowa. Miał racje, to faktycznie było samobójstwo, ale co ona może na to poradzić? Przeciwnik jest silniejszy, a Ayame zamierzała walczyć do ostatniego tchu. Nie bała się śmierci, już niejednokrotnie zaglądała jej w oczy, a to był kolejny raz, gdzie musi zawalczyć z nią o życie.

-Mówiłam, że nie chcę twoich lekcji! Pokazałam tylko, że bronię swój honor. Dostało ci się ode mnie? Dostało. Lekko, ale jednak. Już nie muszę walczyć.
Do tej pory robiła proste uniki, ale za kolejnym razem wykorzystała okazję i gdy się obracał, podskoczyła i nogami odbiła się od jego pleców. Stanęła jakieś 10 m. od niego i usiadła już spokojna pod drzewem.
-Żeby zmotywować mnie do walki musiałbyś mnie mocno wkurzyć. A od tej pory Ci się to nie uda. Będę oazą spokoju... Nie ruszę się, choćbyś mnie zaatakował.
Położyła sobie zanpakutou na kolanach mocno zaciskając na nim ręce. Obserwowała Hao z leniwym uśmiechem.

Ayame uniosła wysoko brwi. Ręka jej automatycznie powędrowała na główkę Kuro i zaczęła ją głaskać.
-W szczerość? A myślałam, że tylko dziewczyny na babskich wieczorkach w to grają. Wiesz, manikiur, pedikiur, maseczki, obgadywanie chłopców i te sprawy... Ale dobra, nie narzekam. Ja zadam pytanie, a ty zrobisz mi paznokcie.
Zaśmiała się i podstawiła dłoń wolnej ręki pod nos Hao przebierając palcami.
-Nie no, żartuję.
Położyła z powrotem dłoń na katanie i przymknęła oczy. Zamruczała w zamyśleniu. Chciała wygrać w tą grę.
-Zadać takie pytanie byś nie odpowiedział... Hmmm... Podobam Ci się?
Uśmiechnęła się i zatrzepotała rzęsami.

A jednak... Dziewczyna uśmiechnęła się słodko. Była trochę zaskoczona, nie spodziewała się od Hao tak miłej odpowiedzi. Gdy usłyszała jego pytanie parsknęła śmiechem.
-Jasne, pod warunkiem, że nie będę w menu jako deser.
Teraz zamyśliła się głębiej. Chciała zadać takie pytanie, by go nie uraziło, a jednak nie mógł na nie odpowiedzieć. Trudny orzech do zgryzienia, ale zaraz na coś wpadnie.
-Mówiłeś mi, że uprowadziłeś mnie dla Kuro. A może miałeś w tym jeszcze jakiś własny interes? Może zrobiłeś to też z własnych pobudek?

-Jesteśmy sobie bliscy... Przynajmniej z mojej strony jest to uczucie... A tak poza tym należe do jego oddziału i klanu.
Zamyśliła się na dłuższy moment. Podparła sobie głowę ręką i patrzyła przed siebie niewidzącym wzrokiem. Ocknęła się po kilku minutach i nowym pytaniem na ustach.
-Kochałeś kiedyś jakąś kobietę? Przepraszam jeśli Cię to urazi.